گروهی از کارکنان میانسال که سابقا با
یکدیگر هم کلاس بودند ، دور هم جمع شدند
تا نزد استاد پیشین خود رفته و پای
صحبتهای او بنشینند . اواز دیدن
شاگردان خود ابراز خوشحالی زیادی کرد .
بزودی صحبتهای آنان به مباحث استرس در
محیطهای کار و زندگی کشانده شد . مدرس فقط
لبخندی به آنان زد و به سمت آبدار خانه رفت
و شروع به چیدن فنجانهای مختلف بر روی
پیشخوان شد از فنجان پلاستیکی تا چینی
گرفته  و ارزان قیمت تا گرانبها  و لوکس
استادبه سر جلسه برگشت و به
شاگردان سابقش پیشنهاد کرد که هر یک
به
آبدارخانه رفته و با فنجانی آب برگردند .
او به آنان گفت : " همانطوری که انتظار
داشتم ، همگی لیوانهای گرانبها را
برداشتید  و تمام فنجانهای ارزان قیمت و
بد شکل را  بر جای گذاشتید ، در واقع شما
بهترین ها را برای خود خواستید و این در
حالی است که  آنچه شما در واقع میخواستید
آب بود و نه  فنجان  و این امر منبع تمام
مشکلات و استرس شماست  استاد ادامه داد ،
زندگی نیز همانند آب است و شغل ، پول و
موقعیت اجتماعی فنجان های این مثال هستند
، آنها درحقیقت ابزار زندگی هستند و
چگونگی کیفیت زندگی را تغییر نمیدهند
،
اگر وقتمان را صرف انتخاب فنجان کنیم ،
زمانی برای لذت بردن از آب نخواهیم داشت

تا وقتیکه قلب شما نخواهد ، مسلماً مغزتان

هرگز به چیزی عقیده پیدا نمی کند